Ik ben Yolanda. Mijn buurvrouw Bernadette ging begin dit jaar naar Kameroen. Samen met een aantal leden van de stichting Kinderen van Abong Mbang bezocht ze (op eigen kosten) de scholen en gezondheidsposten die ze vanuit Nederland ondersteunen. Nog voor ze vertrok was ik al nieuwsgierig geworden. En toen ze terugkwam heb ik haar direct voor de thee uitgenodigd.
In Nederland zijn heel veel dingen zo vanzelfsprekend, terwijl dat in sommige plekken op de wereld helemaal niet zo is. Dat als je ziek of zwanger bent je in Nederland gewoon een afspraak kan maken met je huisarts of terecht kan bij een specialist. En dat de medicijnen die je dan nodig hebt, meestal gewoon opgehaald kunnen worden bij een apotheek. Wij klagen er hier soms over dat alles hier veel te veel betutteld wordt met een bureaucratische werkwijze of een heleboel regeltjes. Maar stel je eens voor dat de medische hulp die je nodig hebt er niet is? Of wat als het niet mogelijk is om naar school te gaan?
Kleine dingen kunnen dan een groot verschil maken. Zo hebben alle leerlingen op de schooltjes een eigen tasje gekregen. Daarin zit o.a. een mok en een tandenborstel. Die hangen op haakjes allemaal naast elkaar in de school. Nu is het een vast onderdeel van de dag dat iedereen zijn tanden poetst. Met een eigen tandenborstel. Het lijkt iets kleins, maar een goede gezondheid begint met een goede mondhygiëne. Het is een kleine investering, maar maakt een groot verschil.
Zo kan een kind voor een klein bedrag hier (€25) daar een jaar naar de basisschool. Voor € 150 kan een kind voor een jaar naar de middelbare school. Of voor € 2,50 heeft een kind een jaar lang één maaltijd per week op school. En materialen die hier overcompleet waren (denk aan een weegschaal, een microscoop en een stethoscoop), hebben daar een tweede leven gekregen. Hierdoor zijn ze in de medische posten steeds beter in staat om onderzoek te doen.
Enthousiast gemaakt door mijn buurvrouw, zet ik me nu ook in voor de kinderen van Abong Mbang. Helpt u ook?
